در روزهایی که هرجریان و نحله‌ای به دنبال این بود تا نظر و رای خود را به دگیران تحمیل کند و اندیشه خود را اندیشه غالب انقلاب معرفی کند. با این حال افرادی مانند مطهری و بهشتی بر این باور بودند که همه حق حرف زدن دارند حتی آنها که خداباور هم نیستند.